دشمني كسي را در دل راه مده كه تو را هميشه غمگين مي كند

راستي مثل گنج است؛ هر قدر آشكار گردد، پيروانش بيشتر مي شود و دروغ مثل شعله پنهان آتش است كه وقتي آشكار شد، سوزش و تباهي بيشتري به همراه دارد

اعتقادي كه به زور به دست بيايد، ارزشي ندارد

ما زماني مي‌توانيم ادعا كنيم كاري يا پيشه‌اي را آموخته‌ايم كه آن را انجام دهيم

سربلندي كساني كه به خوبي به بچه‌ها آموزش مي‌دهند، به همان اندازه‌ي كساني است كه آنها را به دنيا مي‌آورند: گروه دوم به آنها زندگي مي‌بخشد و گروه نخست، راه خوب زندگي كردن را به آنها مي‌آموزد

انسان واقعي كسي است كه از كمك كردن به ديگران احساس رضايت مي كند، اما از اينكه كسي به او كمك كند خجل و شرمسار مي شود، زيرا نيكي كردن به ديگران نهايت ايثار و بزرگواري است و كمك گرفتن از ديگران بيانگر ضعف و حقارت است.

دوستي ميوه دير رسي است.

هر كاري كه مي كنيم به انگيزه‌ي پاداشي انجام مي‌دهيم

دو چيز اندوه را از بين مي برد: يكي ديدار دوستان و ديگر، سخن دانايان و خردمندان.

كارهاي تكراري ما نشان دهنده شخصيت ما است.

در زندگي، زماني كه كاري براي انجام يا چيزي براي عشق ورزيدن يا بارقه اي براي اميدوار بودن داشتيد، آن گاه بدانيد فرد شادي خواهيد بود

هيچ چيز مانند نيكي، انسان را سير نمي كند.

انسان، دنيايي از شگفتي ها است.

هدف نهايي از آموزش و پرورش، آموختن روش درست بهره گيري از اوقات فراغت است.

انسان آزاده از كسي سلب آزادي نمي كند

            آدم بخشنده عزيز است، اگر چه فقير باشد

شادي، بهترين چيزهاست؛ آن قدر اهميت دارد كه ساير چيزها تنها براي كسب آن هستند. 

هيچ روح برتري نيست كه آميزه اي از ديوانگي و جنون را در خود نداشته باشد.

هيچ چيز مانند بخشش و نيكي انسان را سير نمي كند.

خوشبختي به خود ما بستگي دارد.

تجربه، ميوه اي است كه آن را نمي چينند، مگر پس از گنديدن.

خواسته هاي خود را در ميان دو ديوار محكم اراده و عقل زنداني كنيد.

معلم نفس خود و شاگرد وجدان خويش باش.

برتري باسواد بر بي سواد همانند برتري زندگان بر مردگان است.

براي دوام دوستي بايد برتري و ارزش يكديگر را بشناسيد و به يكديگر با ديده احترام بنگريد.

بي نيازي را از دنيا با خرسندي بخواه؛ زيرا آنچه كه انسان را بي نياز مي سازد، خرسندي است، نه دارايي.

بزرگي در احترام داشتن نيست، بلكه در شايستگي داشتن احترام است.

عشق، يك روح است كه در دو جسم دميده شده.

يك دوست خوب مي‌تواند پادزهر پنجاه دشمن باشد. 

شادماني، معنا [ = چم ] و هدف زندگي است؛ كل هدف و پايان وجود انساني است.

در همه ي جنبه‌هاي طبيعت، امري شگفت انگيز وجود دارد.

بدترين چيز در مورد بردگي اين است كه دست آخر، برده ها به آن خو مي گيرند.

كارهايي را كه بايستي بياموزيم و زمان، صرف يادگيري آنها كنيم، مي توانيم در زمان انجام، ياد بگيريم.

از راه كنش و كردار است كه انسانها كامياب مي شوند يا شكست مي خورند.

انسانها به دليل شخصيت هايشان آن چيزي هستند كه هستند، اما در كردار است كه آنها به خوشبختي و يا بدبختي دست مي يابند

زيباترين رنگها، كه به گونه اي اتفاقي بر روي بوم آمده باشد، لذت كمتري به ما مي بخشد تا طرحي سياه و سفيد

كار شاعر اين نيست كه رخدادهاي حقيقي را نقل كند، بلكه كار او اين است كه آن چيزهايي را روايت كند كه بنابر احتمال يا ضرورت ممكن بود و يا مي توانست رخ دهد

ما نسبت به انساني كه سزاوار بدبختي نبوده است، احساس مهرباني و دلسوزي مي كنيم

بدتر از همه آن است كه كسي آگاهي كامل داشته باشد و اراده كند عمل را انجام دهد و سپس آن را انجام ندهد

در ميان نمايشنامه نويساني كه از استعدادي برابر برخوردارند، آنان كه خود از نظر عاطفي حساس تر هستند، متقاعد مؤثرترند؛ كسي كه خود افسرده است افسردگي را سرايت مي دهد

نمايشنامه نويس در فرآيند نوشتن، حتي اگر داستان را آفريده باشد، نخست بايد طرحي از داستان بريزد و سپس با رخداد هاي مناسب به پر كردن آن بپردازد.

كامل بودن بيان در اين است كه روشن باشد بي آنكه عادي باشد. 

زبان پر زرق و برق، هم شخصيت و هم انديشه را از نظر پنهان مي كند

بگذاريد به گونه‌اي زندگي كنيم كه گويي، موجوداتي فناناپذير و جاودانه‌ايم. 

ما همان چيزي هستيم كه پي در پي انجام مي‌دهيم؛ بنابراين، تعالي، يك كردار نيست، بلكه يك عادت است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: