داستان عشق

در جزیره ای زیبا تمام  حواس زندگی می کردند:

شادی-غم-غرور-عشق-و...

روزی خبر رسید که به زودی جزیره به زیر آب خواهد رفت

همه ساکنین جزیره قایق های خود را آماده وجزیره را ترک می کردند

اما عشق می خواست تا آخرین لحظه بماند چون او عاشق جزیره بود

وقتی جزیره به زیر  آب فرو می رفت عشق از ثروت که با قایق

با شکوهی جزیره را ترک می کرد کمک خواست وبه  او گفت:

"آیا می توانم با تو همسفر شوم؟"

ثروت گفت:

"نه من مقداری زیادی طلا ونقره داخل قایقم دارم ودیگر جایی برای تو وجود ندارد"

پس عشق  از غرور که با یک کرجی زیبا راهی  مکان امنی بود کمک خواست

غرور گفت:

"نه نمی توانم تو را با خودم ببرم چون تمام بدنت خیس وکثیف شده وقایق زیبای مرا کثیف خواهد کرد"

غم در نزدیکی عشق بود

پس عشق به او گفت:

"اجازه بده تا من با تو بیایم"

غم با صدای حزن آلود گفت:

"آه عشق من خیلی ناراحت هستم.احتیاج دارم تا تنها باشم"

عشق این بار سراخ شادی رفت  واو را صدا زد.

آما او آنقدر غرق شادی بود که صدای او را نشنید

آب هر لحظه بالا وبالاتر  می آمد وعشق دیگر ناامید شده بود که ناگهان صدایی سالخورده گفت:

"بیا عشق تو را خواهم برد"

عشق آنقدر خوشحال شده بود

 که حتی فراموش کرد نام پیرمرد را بپرسد وسریع خود را داخل

                                                                                                                                                                                               قایق انداخت وجزیره را ترک کرد                                                                                  

وقتی به خشکی رسیدند پیرمرد به راه خود رفت

و عشق تازه متوجه شدکسی که جانش را نجات داده بود چه قدر بر گردنش  حق دارد

عشق نزد علم  که مشغول حل مسئله ای روی شن های ساحل بود

 رفت واز او پرسید:

"آن پیرمرد کی  بود"

علم پاسخ داد:

"زمان"

عشق با تعجب پرسید:

"زمان؟چرا او به من کمک کرد؟"

علم لبخند خردمند انه ای زد و گفت:

"زیرا تنها زمان قادر به درک عظمت عشق است..."

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: